خداوند از انسان چه می خواهد؟!...

شبی از شبها، شاگردی در حال عبادت و تضرع  وگریه و زاری بود. 

در همین حال مدتی گذشت، تا آنکه استاد خود را،  بالای سرش دید، که  با تعجب و حیرت؛  او را،  نظاره می کند !

استاد پرسید : برای چه این همه  ابراز ناراحتی و گریه و زاری می کنی؟

شاگرد گفت : برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم، و  برخورداری از لطف خداوند!

استاد گفت : سوالی می پرسم ، پاسخ ده؟

شاگرد گفت : با کمال میل؛  استاد.

استاد گفت : اگر مرغی را، پروش دهی ، هدف تو  از  پرورشِ آن  چیست؟

شاگرد گفت: خوب معلوم است استاد؛ برای آنکه از گوشت و تخم مرغ آن بهره مند شوم .

استاد گفت: اگر آن مرغ، برایت گریه و زاری کند، آیا از تصمیم خود، منصرف خواهی شد؟

شاگردگفت: خوب راستش نه...!نمی توانم هدف دیگری از پرورش آن مرغ، برای خود، تصور کنم!

استاد گفت: حال اگر این مرغ ، برایت تخم طلا دهد چه؟ آیا باز هم او را، خواهی کشت، تا از آن بهره مند گردی؟!

شاگرد گفت : نه هرگز استاد، مطمئنا آن تخمها، برایم مهمتر و  با ارزش تر ، خواهند بود!

استاد گفت : 

پس تو نیز؛ برای خداوند، چنین باش!

همیشه تلاش کن، تا با ارزش تر از جسم ، گوشت ، پوست و استخوانت؛ گردی.

تلاش کن تا آنقدر  برای انسانها، هستی و کائنات خداوند، مفید و با ارزش شوی

تا  مقام و لیاقتِ  توجه، لطف و  رحمتِ  او را، بدست آوری .

خداوند از  تو  گریه و  زاری نمی خواهد!

او، از تو حرکت، رشد، تعالی، و  با ارزش شدن را می خواهد ومی پذیرد

نه ابرازِ ناراحتی و گریه و  زاری را.....!!!

چندنكته مهم در زندگی

بقراط مي گويد: كم كردن چيزهاي مضر و زيانبار، بهتر از زياد استفاده كردن از چيزهاي سودمند است. و نيز مي گويد: با دوري كردن از تنبلي و خستگي و با پرهيز از پرخوري همواره تندرست باشيد.

يكي از حكما مي گويد: هركس، مي خواهد سالم و تندرست باشد، غذاي خوب بخورد و زماني سراغ غذا برود كه خوب گرسنه شد و پس ازآنكه خوب تشنه گرديد، آب بنوشد. معمولاً آب كم بنوشد و بعد از ناهار استراحت كند و پس از شام اندكي قدم بزند و تا دستشويي نرفته، نخوابد. بعد از صرف غذا، از رفتن به حمام بپرهيزد. در تابستان يكبار به حمام رفتن بهتر از ده بار حمام گرفتن در زمستان است.

حارث مي گويد: هركس دوست دارد، عمر طولاني كند، بايد صبحانه را صبح زود ميل نمايد، زود شام بخورد، لباس سبك بپوشد و كمتر با زنان‌آميزش كند.

افلاطون مي گويد: پنج چيز، بدن را ضعيف مي كند و چه بسا سبب نابودي آن مي گردد: فقر، جدايي از دوستان، اندوه و ناراحتي، عدم پذيرش خيرخواهي و نصيحت و خنديدن جاهلان و نادانان به عقلا و خردمندان.

يكي ديگر از سخنان جامع و پرمعناي بقراط، اين است كه مي گويد: زياده روي در هر چيزي، دشمن طبع و سرشت است.

به جالينوس گفته شد: تو چرا مريض نمي شوي؟ گفت: چون من، دو غذاي نامرغوب را با هم نمي خورم و هيچ خوراكي را با خوراك ديگر مخلوط نمي كنم و غذاي آزاردهنده را در معده نگه نمي دارم.

چهار چيز، بدن را بيمار مي كند: زياد حرف زدن، زياد خوابيدن، زياد خوردن و زياد‌آميزش كردن.

حرف زياد، مخ و حافظه انسان را كم و ضعيف مي كند و خيلي زود انسان را پير مي نمايد. خواب زياد، چهره را زرد، دل را كور و چشمها را برآمده و پرباد مي نمايد و انسان را تنبل مي كند و بيماريهاي سختي را پديد مي آورد.

آميزش زياد، بدن را ضعيف و رطوبت بدن را كم و اعصاب را سست مي نمايد و ضرر آن،‌تمام بدن را فرا مي گيرد و بيش از همه، اعصاب را ضعيف مي كند و در نتيجه اثرات نامناسبي بر روح مي گذارد.

چها رچيز، بدن را از بين مي برد: فكرو خيال، غم و اندوه، گرسنگي و بيخوابي.

چهارچيز، انسان را شاد مي كند: نگاه كردن به سبزيها و آب روان و ميوه ها و نيز نگريستن به محبوب.

«ما، شامگاه به آن چهره ها نگاه كرديم؛ پس ارواح، از زيبايي آنچه ديدند، روشن گرديدند».

چهار چيز، بينايي را ضعيف مي كند: پابرهنه راه رفتن، صبح و شام باانسانهاي كينه توز و سبك سر روبرو شدن، گريه زياد و زياد به خط ريز نگاه كردن.

چهار چيز، بدن را قوي مي كند: پوشيدن لباس نرم، حمام با آب ولرم، خوردن شيريني و غذاهاي پرچرب، بوييدن گلهاي خوشبو و چيزهاي معطر.

چهار چيز، چهره را خشك مي كند و زيبايي آن را از بين مي برد: دروغ گفتن، بي حيايي و گستاخي، از روي ناداني زياد سؤال كردن، فساد زياد.

چهار چيز، باعث دشمني و تنفر مي شود: تكبر، حسادت، دروغ گفتن، سخن چيني.

چهار چيز، رزق و روزي را فراهم مي كنند: عبادت شب، استغفار زياد در سحرگاهان، صدقه دادن و ذكر خدا در صبح و شام.

«به شب گفتم: اي كسي كه اخبار و اسرارت پنهان است! آيا در دل خود رازي داري»؟

«گفت: من در زندگيم هيچ رازي چون سخن دوستان در سحرگاهان نديده ام».

چهار چيز، مانع روزي مي گردند: خواب صبح، كم نماز خواندن، تنبلي كردن و خيانت.

چهار چيز، براي ذهن و حافظه زيانبارند: هميشه ميوه ترش خوردن، به پشت سرخوابيدن، غم و اندوه.

چهارچيز، فهم و ذكاوت را بيشتر مي كنند: آسودگي خاطر، پرهيز از پرخوري، استفاده از غذاهاي شيرين و غذاهاي پرچرب و خالي كردن شكم.